WIOŚLARSTWO
W 1950r.Zarząd Klubu postanowił kontynuować w mieście sport wodny i powołać do życia wioślarską sekcję na bazie byłego G.T.W. „Wisła”, a następnie „Związkowca”. Początki działalności tej sekcji były bardzo trudne, przede wszystkim z uwagi na brak przystani i sprzętu wodnego. Zarząd Klubu podjął decyzję budowy nowej przystani wioślarskiej na stokach Wisły. Zadanie to zlecono kierownikowi sekcji i trenerowi Stefanowi Karolewiczowi, któremu zawdzięczyć należy ukończenie tej budowy w 1954r.
Do czasu wybudowania przystani baza szkoleniowa ze sprzętem wioślarskim mieściła się przy porcie drzewnym w przystani K.W. „Kolejarz”. Sprzęt wioślarski był bardzo skromny. Posiadane łodzie- to jedynie łodzie półwyścigowe i turystyczne oraz jedna czwórka wyścigowa ,Wicher”. Dopiero w 1951r. wyremontowano drugą czwórkę wyścigową „Żółw”. Celem podniesienia techniki wiosłowania prowadzono dwa razy w tygodniu treningi na basenie wioślarskim i sali gimnastycznej w Technikum Chemicznym. Nadzór nad treningami pełnili trener Stefan Karolewicz oraz zaawansowani wioślarze Jan Miklikowski i Hubert Taukert. W sezonie wiosenno – letnim z chwilą, gdy tylko kra ruszyła i spłynęła, treningi odbywały się bez względu na pogodę codziennie na Wiśle. Załogi regatowe wiosłowały codziennie od 12 do 16 km. W okresie przygotowawczym do regat treningi odbywały się dwa razy dziennie- przed pracą o godz. 430 i w godzinach wieczornych.
W Sezonie wioślarskim 1950r. największe sukcesy odniosła osada ze szlakowym Mioduszewskim, która zdobyła 1. miejsce w biegu czwórek klasy III na regatach w Gdańsku. Na tych samych regatach osada ze szlakowym Rasmusem zajęła również 1. miejsce w biegu czwórek wagi lekkiej na zawodach o mistrzostwo województwa bydgoskiego. W dniu 1 lipca 1951r. W regatach o mistrzostwo województwa 1. miejsce w czwórkach młodszych zajęła załoga: W.Kijora, R.Rogoziewicz, Ziętarski, E.Radziszewski, sternik Zb.Smoliński. W regatach o mistrzostwo Polski w dniu 2 września 1951r. startowała ósemka Klubu w składzie: Kijora, Wacławski, Rogoziewicz, Ziętarski, Rosiński, Murawski, Chętnicki, sternik Smoliński, która po bardzo dobrym biegu została zdyskwalifikowana za przejechanie toru.
W 1952r. na regatach o mistrzostwo Polski w dniu 31 sierpnia osada ze szlakowym W.Kijorą uzyskała największy sukces w powojennym dorobku sekcji wioślarskiej. Zajęła bowiem 1. miejsce w biegu czwórek II klasy w składzie: W.Kijora, R. Rogoziewicz, St.Kozak, E.Radziszewski, sternik Zb.Smoliński. Osada ze szlakowym J.Tomaszewskim, F.Lubojańskim, J.Murawskim, E.Chętnickim, sternikiem Zb.Smolińskim na tych samych regatach zdobyła 2. miejsce w biegu czwórek III klasy. Największe sukcesy w 1953r. odniosły osady ze szlakowym J.Tomaszewskim, która w regatach na Gople w biegu czwórek wagi lekkiej kl. II zdobyła drugie miejsce, natomiast w regatach o mistrzostwo Polski na Malcie w Poznaniu w dniu 30 sierpnia 1953r. osady ze szlakowym Badulskim w biegu czwórek III klasy oraz czwórek juniorów ze szlakowym Rygielskim zdobyły 2. miejsce. W regatach o mistrzostwo województwa w dniu 26 lipca 1953r. 1.miejsca zdobyły osady: seniorów i juniorów w biegu czwórek półwyścigowych. Poza udziałem w regatach wszystkie osady uczestniczyły w ramach czynu społecznego w pracach przy odgruzowywaniu zniszczonej przez wojnę przystani.
Do sukcesów sekcji w 1954r. zaliczyć należy zdobycie 2. miejsca w regatach o mistrzostwo Polski w biegu czwórek juniorów. W 1955r. na regatach wioślarskich w dniu Święta Morza w Gdańsku osady Klubu zdobyły 1. miejsce w biegu czwórek półwyścigowych i czwórek wagi lekkiej. W dniu 3 lipca 1955r. na regatach o mistrzostwo Zrzeszenia „Sparta” osada w składzie: J.Tomaszewski, R.Świerczyński, H.Bona, Zb.Smoliński i sternik P.Knopp zdobyła 1. miejsce w biegu czwórek wagi lekkiej.
W latach 1956-57 sekcja wioślarska przechodziła kryzys organizacyjny oraz trudności w naborze młodzieży do tego sportu. W trosce o rozwój sekcji wioślarskiej kierownictwo sekcji propagowało nabór do jej szeregów na łamach prasy oraz poprzez bliski kontakt ze szkołami ponadpodstawowymi.
W regatach o mistrzostwo województwa w Łęgnowie w lipcu 1958r. osady „Olimpii” zajęły 2. miejsce w biegu czwórek III klasy. W sierpniu w regatach o mistrzostwo Polski w Poznaniu zdobyto: 1. miejsce: w czwórkach bez sternika, jedynkach kobiet Aniela Gwizdała, która uzyskała II klasę sportową.
W 1959r. nastąpił dalszy wzrost liczbowy sekcji. Stan członków wynosił 110, w tym 30 wyczynowców (18 seniorów, 2 kobiety i 10 juniorów). W lipcu tegoż roku na regatach w Toruniu pierwszym miejscem mogła poszczycić się osada „Olimpii” w biegu czwórek, a we wrześniu w trójmeczu wioślarskim zajęła drugie miejsce osada w biegu ósemek.
Rok 1960 nie był pomyślny dla sekcji wskutek odejścia trenera Stefana Karolewicza w związku z podjęciem pracy w Warszawie. Obowiązki instruktorów pełnili Bernard Ciołkowski i Piotr Knopp. Wioślarze brali udział w 3 imprezach: w regatach o mistrzostwo województwa bydgoskiego i o Puchar Bałtyku w Gdańsku. W imprezach tych uzyskano 3 zwycięstwa. Bardzo żywotnymi okazali się w sekcji turyści, którzy w 1960r. przeprowadzili 521 wyjazdów. Kierownikiem sekcji wioślarskiej pozostaje w dalszym ciągu od 1956r. inż. Artur Damic, który szczególnie wyczulił się na szkolenie młodych kadr. Pogodny kierownik odgrywał duży wpływ w wytwarzaniu miłej, koleżeńskiej atmosfery.
W 1961r. wioślarze uczestniczyli w sześciu imprezach, wystawiając 80 zawodników, m.in. na regaty jubileuszowe w Warszawie, o mistrzostwo województwa bydgoskiego, o mistrzostwo Polski- CRZZ o mistrzostwo Polski juniorów oraz na regaty o „Wstęgę Wisły” w Tczewie. W imprezach tych uzyskano 5 zwycięstw, w tym jedno pierwsze miejsce w dwójkach juniorów na regatach o mistrzostwo Polski.
Rok 1962 charakteryzuje pewien zastój w osiąganiu poważniejszych wyników w regatach wioślarskich, ponieważ instruktor Ziółkowski został przez Polski Związek Wioślarski zawieszony w wykonywaniu swoich czynności. Dopiero w 1963r. obowiązki instruktora przejął Jerzy Bluhm, który z miejsca zajął się intensywniejszym szkoleniem wioślarzy. Fachowa i sumiennie prowadzona praca
treningowa przez nowego instruktora zapełniły obiekty wioślarskie młodzieżą. Uczestnictwo było liczne. Na wyróżnienie w treningach zimowych zasługują: E.Sikora, W.Gomoński, J.Żywot, G.Luprecht, J.Dojan, R.Krzywicki, J.Kulczyński, P.Kaszuba.
Dobre wyniki uzyskano dzięki stałej sprawności sprzętu wioślarskiego, nad którym czuwał przystaniowy sekcji wioślarskiej Edmund Zalewski.
W 1966r. stan zawodników wynosił 66, w tym 14 kobiet i 52 mężczyzn. Zawodnicy uczestniczyli w 5 regatach: propagandowe w Grudziądzu, o mistrzostwo strefowe w Gdańsku, mistrzostwo Polski juniorów w Bydgoszczy, o mistrzostwo miasta Grudziądza i czwórmecz miast w Chełmnie. Osiągnięto łącznie: 16 pierwszych, 24 drugich, 11 trzecich i 5 czwartych miejsc. Za dalsze osiągnięcia decyzją Polskiego Komitetu Olimpijskiego nadana kółko olimpijskie Andrzejowi Roszyckiemu, a C.R.Z.Z. przydzieliła sekcji łódź wyścigową. A
W tym okresie sklasyfikowanych zostało przez Polski Związek Towarzystw Wioślarskich 33 zawodników, z tego 3 otrzymało pierwszą, 19- drugą i 11- trzecią klasę. Osiągnięcia te były wybitną zasługą instruktora Jerzego Bluhma, który potrafił właściwie pokierować szkoleniem młodzieży, a przy wydatnej pomocy kierownika sekcji inż. A.Damica uzyskać znaczące wyniki sportowe.
Rok 1968 to dalszy etap wzrostu poziomu wyczynowego i stanu członków uprawiających wioślarstwo do ogólnej liczby 72. Do najcenniejszych sukcesów w tym okresie zaliczyć należy zdobycie 2 tytułów mistrzów i 3 tytułów wicemistrzów okręgu. Pierwsze miejsce zdobyły osady: dwójka podwójna juniorek w składzie: Romana Krzyżanowska i Maria Zielińska oraz dwójka podwójna kobiet w składzie: Krystyna Tomaszewska i Maria Krzyżanowska. Drugie miejsca zajęły osady: czwórka bez sternika juniorów w składzie: Napiórkowski, Lubiński, Holewski i Danielewicz, dwójka podwójna chłopców w składzie: Paluchowski, Wiśniewski i jedynka dziewcząt- Romana Krzyżanowska. Sukcesy te wpłynęły na zdobycie klas sportowych: 10 II klas i 5 III klas.
W latach 1969-70 sekcja ponownie przechodziła kryzys w wynikach sportowych. Nagła śmierć dotychczasowego kierownika sekcji wioślarskiej inż. Artura Damica przyczyniła się braku przygotowania do startu sekcji liczącej w danym momencie zaledwie 20 zawodników.
Jesienią 1970r. funkcję kierownika sekcji objął Stefan Karolewcz, który prowadził również szkolenie. Pracę kierownika utrudniało duże zniszczenie przystani i taboru wioślarskiego. Jednak duży upór trenera i kierownika w jednej osobie, przy znacznej pomocy wioślarzy, umożliwiło zawodnikom odbycie w sezonie 1971r. 1150 wyjazdów i przewiosłowania 9919 km. W regatach wioślarskich organizowanych przez P.Z.T.W. osady „Olimpii” mogły się poszczycić następującymi osiągnięciami:
– młodziczki skiff- Filipowicz- 7. miejsce na Mistrzostwach Polski
– juniorki skiff- Nadolna- 3. miejsce na Mistrzostwach Polski CRZZ
– juniorzy- czwórka bez sternika – H.,A. i M. Tomczykowie, R.Żółciński – 1. miejsce na Centralnych Regatach Otwarcia
– seniorzy- dwójka bez sternika- Śliwa i Szczepaniak- 1. miejsce na Centralnych Regatach Otwarcia
Najlepszymi zawodnikami pod względem zajętych miejsc są: Ewa Nadolna, Janusz Śliwa, Marian, Andrzej i Henryk Tomczykowie oraz Ryszard Żółciński.
Rok 1972 to okres prowadzenia akcji kapitalnego remontu przystani wioślarskiej oraz porządkowania jej otoczenia przy aktywnej pomocy zawodników sekcji. W związku z tym działalność sportowa była w tym czasie mniej aktywna. Natomiast w 1973r. sekcja wioślarska ma już szereg osiągnięć, takich jak: zdobycie pierwszego miejsca na III Ogólnopolskiej Spartakiadzie Młodzieży ósemki kombinowanej przez Z.Filipowicza i M.Siekierta, 3. miejsce na III O.S.M. dwójki bez sternika oraz 2. miejsce na Mistrzostwach Polski w załodze kombinowanej przez E.Nadolną, M.Siekiert, M.Skikińską i Z.Filipowicz.
Pomyślny był dla sekcji rok 1975, w którym brano udział w 6 regatach międzynarodowych i 18 regatach krajowych, takich jak: Mistrzostwa Polski, Centralne Regaty Otwarcia Sezonu, zamknięcie sezonu itp. W regatach uczestniczyło 27 wioślarzy i wioślarek w 60 biegach, zdobywając ogółem: 13 razy I miejsce, 6 razy II miejsce i 12 razy III miejsce.
W 1976r. czwórka podwójna młodziczek w regatach „Igrzyska Młodzieży Szkolnej” w składzie: M.Kubicka, A.Andrusikiewicz, A.Kubicka, sternik B.Osińska zajęła drugie miejsce. Natomiast osada w biegu czwórek ze sternikiem w składzie: J.Bilijenko, D.Wołowski, A.Kwieciński, G.Nowak, sternik D.Wojtasik zajęła trzecie miejsce na Mistrzostwach Polski. W latach następnych na podkreślenie zasługuje fakt zdobycia pierwszego miejsca na Centralnych Regatach Jesiennych w Bydgoszczy w biegu dwójek podwójnych juniorek, jak również brązowy medal czwórki ze sternikiem na VII O.S.M.
Największym sukcesem w 1982r. w sekcji było zajęcie przez skifistkę D.Pułkownik I miejsca na IX OSM i tym samym zdobycie złotego medalu. Na Centralnych Regatach Kwalifikacyjnych druga nasza skifistka M.Kutyła zajęła drugie miejsce. PZTW w specjalnym komunikacie zaliczył Danutę Pułkownik do grona najlepszych skifistek w Polsce.
Do najbardziej wartościowych wyników sportowych w 1983r. należą: brązowy medal na Mistrzostwach Polski dwójki podwójnej D.Pułkownik i M.Kutyły, czwarte miejsce w X OSM dwójki bez sternika, pierwsze miejsce w regatach kwalifikacyjnych D.Kutyły i A.Malinowskiego, trzecie miejsce na OSM młodziczek A.Bojakowskiej i K.Szczepankowskiej oraz trzecie miejsce na tej samej imprezie czwórki ze sternikiem młodziczek: M.Macierzyńskiej, J.Lubienieckiej, M.Laskowskiej, B.Kruszyńskiej i sterniczki K.Gorawskiej. Wreszcie należy podkreślić, że w roku obchodów 60-lecia Klubu przyznano sekcji wioślarskiej 2 mln zł na ogólny remont przystani wioślarskiej. Podjęte także prace zabezpieczające przy osuwającej się skarpie wiślanej w pobliży przystani kosztem 16 mln zł.
Lata 1983-86 to hegemonia dwójki bez sternika: Dariusza Kutyły i Andrzeja Malinowskiego. Byli kilkukrotnymi mistrzami Polski, a w 1984r. zostali zaliczeni do kadry narodowej juniorów i reprezentowali barwy narodowe w regatach w Bułgarii, Czechosłowacji, NRD i ZSRR.
W 1986r. zostali zaliczeni do kadry narodowej seniorów. W tym samym roku do kadry juniorek zaliczona została osada juniorek J. Lubieniecka – M. Piotrowska. Rok ten był również ostatnim rokiem pracy w sekcji zasłużonego działacza Stefana Karolewicza i szkoleniowca Jana Malinowskiego. Do Aleksandra Guzowskiego dołączył nowy szkoleniowiec Marek Chłodowski. Dwa lata później pozostaje osamotniony, z uwagi na wyjazd za granicę na pobyt stały A. Guzowskiego. Społecznie pomaga mu jeszcze 75-letni weteran Jan Malinowski. Wkrótce z uwagi na zły stan zdrowia zmuszony był z tej pracy zrezygnować. Na krótko do pracy szkoleniowej włączyła się Danuta Pułkownik. Sekcja odnosi coraz mniej sukcesów, pomimo nawiązania kontaktu z wioślarzami Łotwy, co doprowadziło do zakupu kilku bardzo dobrych, lekkich łodzi wyczynowych. Poprawiło to wyposażanie sekcji w sprzęt wyczynowy. Mimo tego do sekcji nie przybywało nowych zawodników.
W 1991r. Zarząd, na skutek niesubordynacji szkoleniowca, zmuszony został do wypowiedzenia pracy Markowi Chłodowskiemu. Brak następcy na jego miejsce spowodował, że w następnym roku Zarząd przekazał pozostałą z Klubie garstkę zawodników oraz całość sprzętu wioślarskiego do GTW „Wisła”. Praktycznie sekcja wioślarska GKS „Olimpia” przestała istnieć. Przystań klubowa została skomunalizowana i przeszła we władanie Zarządu Miasta Grudziądza.
Medaliści Mistrzostw Polski
Złoty medal
– 1952r. – czwórka II klasy (W. Kijora, R. Rogoziewicz, S. Kozak, E. Radziszewski, sternik Z. Smoliński
– 1954r. – ósemka (osada kombinowana „Spójnia” Grudziądz, „Legia” Chełmża
– 1958r. – jedynka kobiet III klasy (A. Gwizdała) jedynka kobiet II klasy (A. Gwizdała) czwórka bez sternika
– 1973r. – ósemka kombinowana młodziczek (w składzie dwie zawodniczki „Olimpii” Z. Filipowicz i M. Siekert)
– 1974r. – dwójka bez sternika juniorek (I. Kabas, J. Chudzińska)
– 1979r. – dwójka podwójna młodziczek (I. Sanner, M. Świątkowska)
– 1982r. – jedynka juniorek (D. Pułkownik)
– 1983r. – dwójka bez sternika juniorów młodszych (D. Kutyła, A. Malinowski)
– 1984r. – dwójka bez sternika juniorów (D. Kutyła, A. Malinowski)
– 1985r. – dwójka bez sternika juniorów (D. Kutyła, A. Malinowski)
– 1989r. – dwójka podwójna młodzików
Srebrny medal
– 1952r. – czwórka III klasy ( J. Tomaszewski, F. Lubojański, J. Murawski,
E. Chętnicki, sternik Z. Smoliński)
– 1953r. – czwórka wagi lekkiej III klasy- szlakowy M. Badulski czwórka juniorów (A. Rygielski, R. Świerczyński, W. Kraśniewski, A. Erdmański)
– 1954r. – czwórka juniorów
– 1956r. – ósemka seniorów dwójka podwójna juniorów
– 1973r. – dwójka bez sternika juniorek (I. Kabas, J. Chudzińska) ósemka juniorek (osada kombinowana, w składzie zawodniczki GKS „Olimpia”: E. Nadolna, M. Siekiert, M. Skikińska, Z. Filipowicz)
– 1976r. – czwórka podwójna młodziczek (M. Kubicka, H. Kubicka, A. Andrukowicz, B. Osińska)
– 1986r. – dwójka bez sternika juniorek (J. Lubieniecka, M. Piotrowska)
– 1990r. – dwójka bez sternika kobiet (Trzeciak, Janicka) – MMP dwójka podwójna kobiet (Trzeciak, Janicka) – MMP
Brązowy medal
– 1952r. – ósemka (osada kombinowana Grudziądz – Chełmża)
– 1958r. – ósemka juniorów
– 1973r. – dwójka bez sternika młodzików (W. Muziołek, R. Sznajder)
– 1976r. – czwórka ze sternikiem juniorów (J. Bilijenko, Z. Wołowski, A. Kwieciński, G. Nowak, sternik M. Wojtasik)
– 1980r. – czwórka ze sternikiem juniorów młodszych
– 1981r. – czwórka juniorek młodszych
– 1983r. – dwójka bez sternika juniorek (M. Kutyła, D. Pułkownik)
– 1986r. – dwójka bez sternika juniorów (D. Kutyła, A. Malinowski)
– 1990r. – dwójka bez sternika kobiet (M. Piotrowska, J. Lubieniecka) – MMPH
– 1991r. – czwórka ze sternikiem juniorów (R. Chmielewski, E. Pudlewski, R. Żurawski, A. Kozłowski, sternik W. Borucki)