Pierwszą sekcją powołaną do życia była sekcja piłki nożnej. Trudne były początki jej działania. Przeprowadzono, więc zbiórkę pieniężną wśród członków na zakup koszulek, spodenek i innego sprzętu sportowego, prócz butów piłkarskich, które każdy zawodnik posiadał. Treningi przeprowadzano na boiskach udostępnianych przez Wojsko Polskie. W chwili założenia sekcji piłki nożnej kierownictwo przejął Antoni Krakowski. Skład pierwszej drużyny seniorów był następujący: Benedkiewicz, Maliszewski, Bączyński, Mikulski, Dondelewski, Krakowski, Chudoment, Dołecki, Koperski, Tomaszewski i Berendt. W pracach organizacyjnych kierownikowi sekcji pomocni byli Henryk Czerniak i Franciszek Krajnik. Z ich inicjatywy Zarząd Klubu zgłosił drużynę do Pomorskiego Okręgu Związku Piłki Nożnej, celem uczestniczenia w mistrzostwach okręgowych. Po jednorocznych rozgrywkach w klasie „B” piłkarze „Olimpii” wywalczyli awans do klasy „A”, w której pozostali od 1924 roku do 1939 roku. Sukcesy odnoszone przez piłkarzy „Olimpii” w rozgrywkach Okręgu Pomorskiego spowodowały zaproszenie już 25 listopada 1923 roku do Grudziądza piłkarzy „Warta” Ib – Poznań. Drużyna „Olimpii” sprawiła swoim kibicom miłą niespodziankę wygrywając mecz 5:0. Również spotkania z piłkarzami miejscowego niemieckiego klubu sportowego kończyły się stale wysokimi zwycięstwami piłkarzy „Olimpii” (5:0, 8:0, 8:1, 6:0, 3:0, 9:2). Od 1924 roku „Olimpia” utrzymywała trzy drużyny seniorów i jedną drużynę juniorów, przy czym piłkarze „Olimpii” uczestniczyli w rozgrywkach w klasie „A”, „B” i juniorów.

Szczególną uwagę zwracało kierownictwo sekcji na szkolenie narybku. Szkoleniem tym zajmował się zaawansowany zawodnik Szymon Maliszewski, który również pełnił obowiązki instruktora wyszkolenia Pomorskiego Okręgu Związku Piłki Nożnej. Wychowankowie drużyny juniorów, to piękna karta i ostoja piłkarstwa „Olimpii”. Wywodzą się z niej tacy zawodnicy jak: Chojnacki, Czapiewski, Drzewuszewski, Groszewski, Jarzyński, Józefowicz, Kisielewski, Martyński, Michalak, Franciszek i Roman Nawroccy, Preiss, Przychodny, Trzciński i Wilczewski. Oni to w chwili, kiedy prawie cała pierwsza drużyna seniorów w okresie kryzysu i bezrobocia w latach trzydziestych przeszła do nowo założonego klubu fabrycznego K.S. „PepeGe” zajęli ich miejsce w pierwszej drużynie i godnie reprezentowali barwy klubu „Olimpia”. Mimo odmłodzenia zespołu, w bezpośrednich spotkaniach z K.S. „PepeGe”, w którym grywali byli zawodnicy „Olimpii”, potrafił zespół ten na osiem spotkań wygrać sześć, zremisować jeden i jeden przegrać (5:1, 2:1, 3:1, 1:0, 2:2, 1:0, 2:0, 0:3). Poza wyznaczonymi zawodami o mistrzostwo Polski „Olimpia” gościła w Grudziądzu na wybudowanym własnymi siłami stadionie szereg poważnych drużyn piłkarskich Polski, by dać możność zmierzenia swych sił z silniejszymi drużynami oraz wzmóc zainteresowanie społeczeństwa piłkarstwem. Sprowadzono, więc takie drużyny jak: w 1925 mistrza Polski „Pogoń” Lwów (1:7 dla „Pogoni”), „Gedania” Gdańsk (2:3, 5:1), W 1926 roku mistrza Gdańska „Neufahrwasser” (3:6), „Polonia” Warszawa (3:2), „Posnania” Poznań (3:5), w 1927 roku „Legia” Poznań (2:3), w 1928 „Gedania” Gdańsk (3:3), Prusy Wschodnie (6:1), w 1931 „Warszawianka” Warszawa (1:8).

W roku szkolnym 1928/29 Zarząd Klubu na skutek podjętych rozmów z dyrekcjami szkół średnich wyjednał zgodę na przynależność uczniów do organizacji sportowej „Olimpia”. Decyzja ta spowodowała liczny napływ nowego narybku do sekcji piłki nożnej. W tym okresie w składzie pierwszej drużyny występowali: Osiński, Chojnacki, Drzewuszewski, Dutkowski, Mikulski, Maks i Franciszek Olszewscy, Trzciński, Lewandowski, Groszewski, Kisielewski, Preiss, Jarzyński, Zabiegalski, Martyński, Szydłowski i inni. W 1928 roku za najaktywniejszy udział w rozegranych meczach wyróżnienia otrzymali: Maks Olszewski, Franciszek Trzciński i Jarzyński, a za największą ilość strzelonych bramek: Jarzyński, Groszewski i Lewandowski. Królem strzelców do czasu odejścia do odbycia służby wojskowej był rok rocznie Wacław Michalak. W latach 1929/30 drużyna „Olimpii” w rozgrywkach „A” klasowych zajmowała stale jedną z czołowych pozycji. Oprócz rozgrywek o mistrzostwo Pomorza dużo emocji mieszkańcom Grudziądza dostarczały mecze prestiżowe z lokalnymi drużynami K.S. „PepeGe” i piłkarzami niemieckiego klubu sportowego. W spotkaniach tych piłkarze „Olimpii” mimo odmłodzonego składu wychodzili przeważnie zwycięsko. Piłkarze „Olimpii” stanowili dobrze rozumiejącą się grupę sportowców, odznaczających się ambicją w grze, dyscypliną i koleżeńskością. Z meczów zamiejscowych obojętnie czy jako zwycięzcy, czy jako pokonani wracali z uśmiechem i piosenką, skomponowaną przeważnie przez samych zawodników. Ożywiona działalność piłki nożnej „Olimpii”, której kierownikami byli kolejno: Antoni Krakowski, Henryk Czerniak, Franciszek Krajnik i Michał Michalak przerwana została na skutek wybuchu drugiej wojny światowej. Do najaktywniejszych działaczy sekcji piłki nożnej należeli głównie działacze z okresu międzywojennego tj. Jan Hajec, Konrad Jarzyński, Franciszek Konarkowski, Antoni Krakowski i Szymon Maliszewski oraz działacze powojenni: Mariusz Walczak i Jan Kulczyński. Obowiązki instruktora pełnił do 1960 roku Szymon Maliszewski. W początkowym okresie kierownictwo sekcji miało szereg trudności w stworzeniu zawodnikom warunków do właściwej pracy. Duże zaangażowanie działaczy spowodowało rozwój tej dyscypliny sportowej. W sezonie 1945/46 rozegrano ogółem 39 spotkań, z których wygrano 22 a zremisowano 3. W spotkaniach eliminacyjnych o wejście do klasy „B” OZPN, w których uczestniczyło 6 drużyn z Bydgoszczy, Torunia i Włocławka awansowała „Olimpia”. W 1947 roku rozegrano 28 spotkań, w tym 21 wygranych. Po ukończeniu rozgrywek „Olimpia” awansowała do klasy „A” OZPN.

W 1948 rozegrano 28 meczów piłkarskich, z których 13 zakończyło się zwycięstwem a 8 remisem. Mniej efektywny był rok 1949 w którym rozegrano 28 spotkań z czego 8 wygrano i 3 zremisowano. W 1950 roku zwiększono ilość rozegranych spotkań do 33, z których wygrano 15 a zremisowano 6. W trosce o zaplecze rozszerzono w 1951 akcję szkoleniową wśród młodzieży. Zadanie to przejął zawodnik pierwszej drużyny Wincenty Kulczyński, który początkowo szkolił juniorów i trampkarzy a później seniorów. W czasie swej pracy trenerskiej wyszkolił on dużą liczbę adeptów piłki nożnej. Z ich grona wielu po opuszczeniu szeregów klubu macierzystego z powodzeniem występowało w drużynach I, II i III ligi.

W latach 1952 – 1954 sekcja piłki nożnej przeżywała kryzys spowodowany między innymi odejściem większości zawodników pierwszej drużyny z instruktorem Wincentym Kulczyńskim do „Gwardii” Grudziądz, która po zdobyciu w 1953 roku mistrzostwa klasy „A” województwa, nie zdołała wywalczyć awansu do klasy wyższej. Fakt ten stał się powodem rozwiązania sekcji piłki nożnej „Gwardii”. Sekcja z początkiem 1954 roku przeszła pod operatywne kierownictwo Artura Fandreya, co z kolei wpłynęło na ożywioną działalność, w wyniku której liczba drużyn piłkarskich wzrosła do 7 w poszczególnych grupach wiekowych. Drużyny te trenowały pod okiem instruktorów Wincentego Kulczyńskiego, Jana Brzózki, Witolda Kulerskiego, Alojzego Nawrockiego, Jerzego Geubauera i Wacława Grębockiego.

Piłkarze uczestniczyli w 1955 roku w rozgrywkach o mistrzostwo okręgu w klasach „A”, „B” i „C” seniorów i „B” juniorów. Seniorzy w rozgrywkach klasy „A” nabywali odpowiednie wyszkolenie techniczne i kondycyjne, a taktycznie przewyższali drużyny walczące w klasie „A”. Świadczy o tym zdobycie w mistrzostwach okręgu pierwszego miejsca na 12 drużyn i awans do III ligi międzywojewódzkiej. Oprócz rozgrywek o mistrzostwo okręgu rozegrano także spotkania o Puchar Polski i Puchar „Przyjaźni”. W 1956 roku seniorzy występowali w III lidze międzywojewódzkiej (gdańskiej). Do spotkań przygotowywali się solidnie pod okiem instruktora Jana Brzózki.

W drugim półroczu 1956 i od 1957 roku juniorzy GKS „Olimpia” zasileni kilkoma zawodnikami zlikwidowanej drużyny piłki nożnej „Stal” przy fabryce „Unia” rozgrywali z powodzeniem spotkania W ramach ligi wojewódzkiej juniorów. W rozgrywkach o puchar ,,Gazety Pomorskiej” juniorzy „Olimpii” zostali zwycięzcami, wygrywając 25 sierpnia 1957 roku z juniorami „Zawiszy” Bydgoszcz w stosunku 3:0.

W latach 1957/58 piłkarze „Olimpii” uczestniczyli w rozgrywkach okręgowych w czterech klasach: seniorzy w lidze wojewódzkiej, rezerwy seniorów w klasie „B”. Obowiązki kierownika pierwszej drużyny seniorów w ówczesnym czasie pełnił Kazimierz Bona, a instruktorami byli Szymon Maliszewski i Wincenty Kulczyński. Osiągnięcia w rozgrywkach o mistrzostwo ligi okręgowej juniorów i ligi wojewódzkiej juniorów daleko odbiegały od faktycznych możliwości. Drużyna juniorów mimo intensywnej pracy instruktora Kulczyńskiego nie uchroniła się od spadku z klasy wojewódzkiej do klasy „A”.

W 1960 roku instruktor Kulczyński całą swą pracę skierował na szkolenie juniorów i trampkarzy, wśród których znaleźli się tacy zawodnicy jak: Z. Nawrocki, L. Naruszewicz, B. Arbszajtys, J. Lewandowski, J. Reiwer i inni. Praca ta dała dobre wyniki, gdyż już wkrótce drużyna juniorów pretendowała do mistrza Polski. W 1961 „Olimpia” prowadziła 6 drużyn piłkarskich, w tym 1 drużynę seniorów w lidze okręgowej, 1 drużynę seniorów w klasie „B”, 1 drużynę juniorów w klasie wojewódzkiej, 1 drużynę juniorów w klasie „B” i 2 drużyny trampkarzy. Na specjalne wyróżnienie zasługuje pierwsza drużyna juniorów za zdobycie w 1961 roku mistrzostwa w klasie „A” i upragniony powrót do ligi wojewódzkiej.

W sezonie 1962/63 piłkarze „Olimpii” występowali w klasie „A” i „B” seniorzy, w lidze wojewódzkiej i klasie „B” juniorzy oraz w I i II grupie grudziądzkiej trampkarze.

W 1964 roku dzięki intensywnej pracy instruktora W. Kulczyńskiego i zawodników pierwsza drużyna juniorów zdobyła mistrzostwo ligi wojewódzkiej. Wyprzedziła juniorów „Zawiszy” Bydgoszcz o 4 punkty, zdobywając 39 na 44 możliwe. W eliminacjach międzyokręgowych o tytuł klubowego mistrza Polski juniorów W Olsztynie zdobyli pierwsze miejsce i prawo startu w rozgrywkach finałowych O tytuł Klubowego Mistrza Polski Juniorów w Mielcu. W eliminacjach zwyciężyli w półfinale „Warmię” Olsztyn 4:0, w finale „Lechię” Gdańsk 3:2. Awans do finałowych rozgrywek był ogromnym sukcesem, nigdy jeszcze nienotowanym w piłkarstwie grudziądzkim. W finale piłkarze „Olimpii” spotkali się z: „Arkonią” Szczecin, „Stalą” Mielec, Legią” Warszawa. Z uwagi na zdobycie równej ilości punktów przez wszystkich finalistów, zgodnie z regulaminie mistrza wyłoniono drogą losowania. Los uśmiechną się do piłkarzy „Arkonii” Szczecin i oni zostali Mistrzami Polski na rok 1964.

Prasa nie szczędziła słów uznania i stwierdziła, że „Olimpia” zaimponowała najnowocześniejszym sposobem przeprowadzania akcji ofensywnych oraz dojrzałą taktyką gry. „Olimpia” występowała w składzie: w bramce L. Naruszewicz, w obronie A. Modrak, J. Reiwer, W. Taczyński, E. Rezmer, w pomocy J. Rumocki, J. Lewandowski, w ataku J. Napierała, Z. Nawrocki, B. Arbszajtys, J. Borkowski. „Tak mądrze grającego juniora jak Nawrocki dawno nie widzieliśmy pisał „Przegląd Sportowy”. Poza Nawrockim wyróżnili się Modrak, Napierała i Arbszajtys. W tym samym roku juniorzy występowali w reprezentacji Pomorza w spotkaniu z reprezentacją Bützow w NRD. Polacy wygrali to spotkanie w stosunku 6:1.

W 1965 roku pierwsza drużyna seniorów powróciła do III ligi. W drugiej rundzie rozgrywek seniorzy rozegrali 12 spotkań mistrzowskich z czego 7 zwyciężyli, a 3 zremisowali. W spotkaniach o Puchar Polski drużyna występowała dwukrotnie.

W roku 1965/66 w rozgrywkach o mistrzostwo III ligi seniorzy rozegrali również 12 spotkań z czego 7 wygrali, a 1 zremisowali. Brali także udział w rozgrywkach o mistrzostwo Bydgoskiego Związku Piłki Nożnej gdzie zdobyli puchar „Fair – Play”. Piłkarze „Olimpii” rozegrali dwa spotkania z drużyną 'Einheit Güstrow NRD. Na wyjeździe „Olimpia” wygrała 4:0, a u siebie zremisowała 1:1.

Lata 1966 i 1967 charakteryzują się spadkiem formy piłkarzy. Wpłynęły na to zmiany i kłopoty z kadrą instruktorską, spowodowane rezygnacją instruktorów: A. Nawrockiego i J. Brzózki. Poprawa nastąpiła z chwilą przyjęcia nowej kadry szkoleniowej. Instruktor W. Kulczyński przejął szkolenie seniorów, instruktor J. Gebauer juniorów, a instruktor W. Grębocki trampkarzy.

W 1969 roku kierownictwo sekcji powierzono Bogdanowi Grzankowskiemu. W ostatnich meczach pierwszej rundy sezonu 1968/69 nastąpiła korzystniejsza sytuacja w działalności sekcji. Efektem tego były zwycięstwa nad „Kujawiakiem” Włocławek 1:0, „Wdą” Świecie 1:0 i remis z „Brdą” Bydgoszcz 0:0.

W 1970 roku było 90 piłkarzy, którzy tworzyli jedną drużynę seniorów w lidze okręgowej (18 zawodników), dwie drużyny juniorów (32 zawodników) i dwie drużyny trampkarzy (40 zawodników).

Od stycznia 1972 roku obowiązki kierownika sekcji przejął Romuald Ukleja. Instruktorami byli nadal W. Kulczyński, J. Gebauer i W. Grębocki. Z okazji święta 1-Maja seniorzy rozegrali towarzyskie spotkanie z II ligowym zespołem „Arka” Gdynia, wygrywając mecz 2:1.

W latach 1971 – 1973 do osiągnięć sekcji należy zaliczyć: zorganizowanie turnieju „dzikich drużyn”, w którym uczestniczyło 15 drużyn (225 zawodników), zdobycie przez dziesięciu seniorów III klasy sportowej, dziesięciu juniorów klasy młodzieżowej, przyznano 147 odznak młodzieżowych PZPN ( 45 złotych, 49 srebrnych, 53 brązowych).

W 1973 roku z okazji 50-cio lecia Klubu odbyło się spotkanie „Olimpii” z „Legią” Warszawa. Spotkanie to było nie lada gratką dla ośmiu tysięcy widzów. W drużynie „Legii” wystąpili przyszli medaliści Mistrzostw Świata z 1974 roku Deyna i Ćmikiewicz oraz reprezentanci Polski Mowlik, Blaut i Nowak. Drużyna „Olimpii” wzmocniona swoimi wychowankami grającymi w innych klubach: Fiałkowskim ze szczecińskiej „Pogonii”, Pokorskim, Arbszajtisem i Leszczyńskim z bydgoskiej „Polonii” oraz Janiszewskim i Żukowskim z miejscowego „Ruchu” wystąpiła w składzie: Naruszewicz, Lewandowski, Lange, Nawrocki, Wiśniewski, Olszewski, Kamiński, Czerwiński, Kutrzyk, Nadolny. Spotkanie zakończyło się wynikiem 3:0 dla „Legii”. W przedmeczu spotkały się drużyny weteranów „Olimpii” i „Wisły”. Zespół „Olimpii” wystąpił w składzie: Radzikowski, Kurkierewicz, Szczypkowski, Krzyżykowski, Białkowski, Małkowski, Anuszewski, Straszkiewicz, Tomaszewski, Leszczyński, Kołodziejski, Gebauer, K. H. Lewandowscy.

Lata 1972 – 1975 nie był zbyt pomyślny dla piłkarzy „Olimpii” a W szczególności dla pierwszej drużyny seniorów. Poszczególne drużyny nie odnotowały większych sukcesów, plasując się w środkowej części tabel rozgrywek. Szkoleniem drużyn seniorów i juniorów zajmują się byli wybijający się zawodnicy – instruktorzy: Zdzisław Nawrocki i Ludwik Naruszewicz.

W sezonie 1975/76 pierwsza drużyna juniorów zdobywa mistrzostwo województwa toruńskiego, kwalifikując się do rozgrywek o mistrzostwo Polski. W rozgrywkach ćwierćfinałowych juniorzy rozgrywają dwa mecze ze „Stilonem” Gorzów, wygrywając w Gorzowie 1:0 i remisując w Grudziądzu 0:0. Młodzi piłkarze biorą udział w rozgrywkach półfinałowych w Lublinie, w których startowały drużyny „Gwardii” Warszawa, „Motoru” Lublin, „Wigry” Suwałki. Juniorzy pokonali „Gwardię” 1:0 oraz „Wigry” 1:0. Przegrali z gospodarzem turnieju „Motorem” Lublin zajmując drugie miejsce.

W sezonie 1976/77 z pięciu drużyn sekcji piłki nożnej najlepiej zaprezentowała się pierwsza drużyna juniorów. W lidze wojewódzkiej zdobyła mistrzostwo okręgu toruńskiego. W ramach eliminacji do mistrzostw Polski przegrywają rywalizację z „Olimpią” Elbląg ( 2:1, 0:0).

W latach 1977 do 1981 juniorzy „Olimpii” okazują się najlepsi w województwie toruńskim, zdobywając mistrzostwo okręgu. W eliminacjach do mistrzostw Polski młodzi piłkarze nie mają szczęścia w losowaniu, spotykając się dwukrotnie z „Polonią” Bydgoszcz, późniejszym mistrzem Polski, przegrywając dwukrotnie w stosunku 2:1.

W 1981 roku w eliminacjach mistrzostw Polski spotykają się z juniorami Orlików „Zawiszy” Bydgoszcz, przegrywając dwukrotnie 3:1. Juniorzy ,,Zawiszy” zdobywają kilkanaście dni później mistrzostwo Polski. Od tego roku następuje zmiana w kadrze szkoleniowej piłkarzy. Odchodzi instruktor Zdzisław Nawrocki, a jego miejsce zajmuje trener II klasy państwowej mgr Jerzy Marciniak, który prowadzi szkolenie seniorów. Drużyny juniorów prowadzi instruktor Ludwik Naruszewicz. Spośród juniorów, którzy reprezentowali barwy klubowe w latach 1979 – 1981 wyróżnili się zawodnicy: Zbigniew Kierstien, Grzegorz Chojnowski, Paweł Seroka, Roman Tarach, Zbigniew Grzesek, Zdzisław Zaborowski, Jarosław Klinger, Dariusz Mielcarski, Janusz Laskowski, Zbigniew Kaznowski, Mieczysław Szmeichel, Piotr Bies, Grzegorz Kopaczewski. W latach 1977 – 1981 pozostałe drużyny sekcji piłki nożnej (2 drużyny trampkarzy, druga drużyna juniorów, oraz drużyna seniorów) znajdują się w czołówce poszczególnych tabel rozgrywek okręgu toruńskiego, lecz nie zdobywają premiowanych miejsc. W okresie tym drużynę seniorów reprezentowali: Piotr Borowski, Henryk Bożyk, Mirosław Chrobak, Mirosław Chodyna, Andrzej Jankowski, Roman Gurzyński, Włodzimierz Kurkus, Grzegorz Madej, Grzegorz Nowak, Marek Podlecki, Grzegorz Piórkowski, Mariusz Socha, Zenon Szydzik, Marek Zaręba, Wojciech Zawadziński, Krzysztof Żyliński oraz juniorzy Zbigniew Grzesek, Grzegorz Chojnowski i Janusz Laskowski. W 1981 roku zorganizowano turniej o mistrzostwo Grudziądza, w którym startowały drużyny: „Olimpii” seniorzy i juniorzy, „Stomilu” Grudziądz i „Węgrowianki” Węgrowo. Pierwsze miejsce i puchar Prezydenta Miasta Grudziądza zdobyła drużyna juniorów „Olimpii”.

SAW sezonie 1981/82 juniorzy sekcji piłki nożnej nie powtórzyli już sukcesów z lat poprzednich, plasując się na 4 miejscu w lidze wojewódzkiej. Drużyna seniorów zajmuje 3 miejsce w lidze okręgowej.

W sezonie 1982/83 następuje zmiana szkoleniowców. Opiekujący się drużyną seniorów trener mgr Jerzy Marciniak przechodzi do klubu „Stomil” Grudziądz, a jego miejsce zajmuje instruktor Ludwik

Naruszewicz. Edmund Szałkowski ze „Stali” Grudziądz prowadzi drużyny juniorów. Dwie drużyny trampkarzy prowadzi od 1968 roku Wacław Grębocki. Należy stwierdzić, że kierownictwo sekcji piłki nożnej z kadrą instruktorską na czele cechowała dobra i ofiarna praca szczególnie z młodzieżą. Juniorzy klubu zaliczali się do czołówki w regionie. Mieli oni na swoim koncie szereg tytułów mistrzowskich, a kilkakrotnie walczyli nawet na szczeblu centralnym. Wychowanek „Olimpii” Jarosław Klinger po przejściu do „Lechii” Gdańsk w 1983 roku zdobywa ze swoim klubem Puchar Polski.

Z okazji 60-cio lecia Klubu sekcja była organizatorem turnieju juniorów młodszych z udziałem drużyn „Arka” Gdynia i „Olimpia” Elbląg. Zwycięstwo w tym turnieju odnieśli młodzi zawodnicy z Grudziądza. Osiągnięcia grudziądzkich piłkarzy na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych były efektem dużych umiejętności i ofiarnej pracy instruktorów: Ludwika Naruszewicza, Zdzisława Nawrockiego, Wacława Grębockiego oraz kierownika sekcji Wincentego Kulczyńskiego.

W sezonie 1983/84 piłkarze „Olimpii” awansowali do ligi makroregionalnej „Pomorze”, z której po rocznym pobycie spadli do ligi okręgowej. W sezonie 1985/86 ponownie zajęli pierwsze miejsce i awansowali do ligi makroregionalnej. Występując w niej w sezonie 1986/87 zajęli trzecie miejsce. Z ligi tej spadli do klasy okręgowej w sezonie 1987/88.

W 1986 roku grudziądzka „Olimpia” była organizatorem finału Mistrzostw Polski Juniorów z udziałem drużyn „Zawiszy” Bydgoszcz, „Lecha” Poznań, „Odry” Opole i ŁKS Łódź. W turnieju tym tytuł mistrzowski wywalczyli młodzi piłkarze bydgoskiego „Zawiszy”.

Dwukrotnie juniorzy zdobyli Puchar Gazety „Nowości” w 1984 z trenerem E. Szałkowskim i w 1987 roku pod wodzą trenera L. Naruszewicza.

W 1989 roku odbył się mecz międzypaństwowy juniorów młodszych Polska – Francja.

Drużyna seniorów po sześciu latach stagnacji w sezonie 1994/95 awansowała do III ligi, by po rocznym pobycie w niej powrócić do ligi okręgowej. Awans był udziałem zespołu w składzie: Sebastian Seweryniak, Jacek Wiśniewski, Krzysztof Górski, Wojciech Gebauer, Janusz Bączkowski, Tomasz Frelek, Dariusz Gebauer, Jacek Bojarowski, Jacek Jegierski, Piotr Bonk, Tomasz Brokowski, Marek Kuliński, Janusz Pankowski, Wojciech Fiszer, Grzegorz Montewski, Karol Prabucki, Piotr Krauze, Bogusław Wegner i Jacek Kalinowski. Trenerem zespołu był Zbigniew Chojnacki, kierownikiem Adam Stenzel.

Niecodziennym wydarzeniem był rozegrany w 1996 roku mecz oldboyów Grudziądza z „Orłami” Kazimierza Górskiego. W drużynie „Orłów” wystąpili między innymi Andrzej Szarmach, Adam Musiał, Zygmunt Kalinowski, Janusz Sybis. W reprezentacji Grudziądza wystąpili byli zawodnicy i wychowankowie „Olimpii”: Ludwik Naruszewicz, Zdzisław Nawrocki, Mariusz Kurkowski, Grzegorz Madej, Bogdan Arbszajtis, Marek Kuliński, Tomasz Frelek, Grzegorz Piórkowski, Jarosław Klinger, Bogdan Nuckowski, Janusz Bączkowski i Henryk Bożyk. Zwycięstwo w tym meczu odnieśli zawodnicy K. Górskiego.

W 1996 roku do pracy szkoleniowej zostali zaangażowani: Zbigniew Czerwiński, Ryszard Michalczyk i Janusz Gall, od jesieni 1997 roku Stanisław Goss. Najwięcej zmian wiązało się z prowadzenie pierwszego zespołu seniorów. Od jesieni 1995 roku funkcję trenera Zarząd powierzył Jarosławowi Klingerowi, po zakończeniu rundy jesiennej Hubertowi Fiałkowskiemu, którego asystentem został J. Gall. W lutym 1996 roku szkoleniowcami drużyny zostali J. Gall i R. Michalczyk. W lipcu tego samego roku trenerem został Wojciech Niedźwiedzki, by po trzech miesiącach swe obowiązki przekazać Z. Chojnackiemu.

Seniorzy ponownie awansowali do III ligi w 1997 roku, występując w niej w roku jubileuszowym. Ponowny awans był dziełem zespołu w składzie: Jacek Wiśniewski, Piotr Rutkowski, Grzegorz Pyc, Jacek Bojarowski, Jacek Kalinowski, Michał Pokora, Krzysztof Kosik, Artur Piernik, Piotr Sobczyński, Piotr Pasik, Tomasz Stempski, Marcin Wszołek, Mariusz Mik, Marek Kuliński, Janusz Pankowski, Mirosław Chojnowski, Piotr Krauze, Rafał Słojkowski, Sławomir Manuszewski, Daniel Wierzbanowski, Mariusz Kicufor, Rafał Szelakowski i Mariusz Kurkowski. Trenerem zespołu był Zbigniew Chojnacki, kierownikiem Andrzej Czyżykowski. Po tym awansie drużynę powierzono Mariuszowi Kurkowskiemu, po nim na trzy miesiące przejął ją L. Piśko, a następnie drużynę prowadził R. Michalczyk.

W sezonie 1999/2000 „Olimpia” posiada 6 drużyn trenujących w sekcji piłki nożnej, 130 zawodników w sekcji. Zatrudnieni szkoleniowcy to: Zbigniew Chojnacki, Stanisław Goss, Leszek Piśko, Janusz Gall, Sebastian Śnieć, Michał Pokora. Osiągnięcia sekcji w sezonie 99/00 to: I miejsce w lidze wojewódzkiej młodzików starszych – 20 spotkań i wszystkie wygrane. Trenerem tej drużyny był Janusz Gall. Seniorzy wraz trenerem Zbigniewem Chojnackim w lidze okręgowej zajęli II miejsce. Juniorzy młodsi trenowani przez Leszka Piśko zajęli V miejsce w lidze makroregionu. Złoty medal w Mistrzostwach Polski do lat 15 zdobył Maciej Szymański, który reprezentował województwo kujawskopomorskie i był uczestnikiem konsultacji reprezentacji Polski do lat 15. Trenerem tego zawodnika był Janusz Gall.

W sezonie 2000/01 drużyny „Olimpii” wystartowały w nowych strukturach, w rozgrywkach prowadzonych przez KPZPN Bydgoszcz. Nastąpiło połączenie lig z byłych województw: bydgoskiego, toruńskiego i włocławskiego. Sekcja piłki nożnej liczyła 7 drużyn ze 150 trenującymi zawodnikami pod kierunkiem szkoleniowców: Z. Chojnackiego, L, Piško, J. Galla, S. Gossa, S. Śniecia i M. Pokory. Największym osiągnięciem sekcji w tym sezonie było zajęcie III miejsca seniorów pod wodzą trenera Z. Chojnackiego w lidze okręgowej spośród 12 grających zespołów i IV miejsce juniorów młodszych trenowanych przez J. Galla w lidze wojewódzkiej.

W sezonie 2001/02 trenowało w sekcji 8 drużyn w liczbie 170 zawodników pod kierunkiem szkoleniowców Z. Chojnackiego, L. Piško, J. Galla, M. Pokory, M. Baranowskiego, S. Gossa i S. Śniecia. Juniorzy starsi pod kierunkiem trenera Leszka Piśko zajęli II miejsce w lidze wojewódzkiej Juniorów. Był to duży sukces zespołu ponieważ drużyna grudziądzka w tej kategorii wiekowej nie zajmowała dawno tak wysokiego miejsca. Juniorzy młodsi trenowani przez Janusza Galla zajęli na 16 startujących zespołów II miejsce w lidze wojewódzkiej. Drużyna ta do ostatniego meczu walczyła z „Chemikiem” Bydgoszcz o I miejsce i przegrała je minimalnie. Zespół młodzików starszych pod opieką Sebastiana Śniecia zajął III miejsce w lidze wojewódzkiej. Wyniki osiągnięte przez te zespoły zasługują na szczególną uwagę ponieważ od wielu lat młodzi piłkarze „Olimpii” nie zajmowali tak wysokich lokat i to w dodatku w ligach wojewódzkich. Osiągnięte rezultaty znalazły także uznanie we władzach KPZPN w Bydgoszczy, które w nagrodę za uzyskane wyniki w tym sezonie sprezentowały drużynom 40 nowych piłek. Podsumowując sezon 2001/02 należy stwierdzić, że był on udany dla sekcji piłki nożnej. Do szczęścia brakowało tylko awansu seniorów, którzy po znakomitej rundzie wiosennej przegrali minimalnie walkę o IV ligę.

W sezonie 2002/03 trenowało 9 drużyn w liczbie 200 zawodników. Seniorzy występowali w lidze wojewódzkiej pod okiem trenera Zbigniewa Chojnackiego, juniorzy starsi w lidze wojewódzkiej pod kierunkiem Janusza Galla, druga drużyna juniorów starszych występowała w lidze okręgowej pod okiem szkoleniowca Stanisława Gossa, juniorzy młodsi w lidze wojewódzkiej pod opieką Sebastiana Sniecia, pierwsza drużyna trampkarzy Piotra Krause występowała w lidze wojewódzkiej, druga drużyna Bogdana Grodowskiego w lidze okręgowej, młodzicy Zbigniewa Chojnackiego występowali w lidze wojewódzkiej, natomiast młodzicy Romana Pokory w lidze okręgowej. Grupę naborową prowadził Leszek Piśko. Seniorzy w tym sezonie zajęli II miejsce z 34 punktami, bilansem bramek 35:15 – najlepszymi strzelcami zespołu był Sławomir Gralak – 13, Jacek Kalinowski – 12, Jacek Bojarowski – 6. Wyróżniający się zawodnicy to: S. Gralak, J. Kalinowski, J. Bojarowski, M. Drewek, M. Wszołek, R. Nawotka, Ł. Kamiński, S. Śnieć i D. Gehrke. Juniorzy starsi Janusza Galla zajęli I miejsce z 34 punktami i bilansem bramek 58:15. Najlepsi strzelcy zespołu to: Mariusz Grzeszkowski – 12, Maciej Delengowski – 13, Bartosz Lewandowski – 7. Wyróżniającymi się zawodnikami oprócz strzelców bramek byli: J. Pokora, M. Szymański, M. Kruszyński, P. Oliński, A. Pawlicki i B. Brudniewicz. Juniorzy młodsi zajęli VII miejsce.

W sezonie 2003/04 sekcja liczy 200 zawodników trenujących w 9 kategoriach wiekowych oraz grupa naborowa. Opiekuje się nimi 9 szkoleniowców. W sezonie 2003/04 trenerami prowadzącymi byli: 

Seniorzy: liga wojewódzka – Roman Badurow 

Juniorzy starsi: liga okręgowa – Janusz Gall 

Juniorzy starsi: liga okręgowa – Stanisław Gross 

Juniorzy młodsi: liga wojewódzka – Sebastian Śnieć 

Trampkarze: liga wojewódzka – Bogdan Grodowski 

Trampkarze: liga okręgowa – Piotr Krause 

Młodzicy: liga wojewódzka – Roman Pokora 

Młodzicy: liga okręgowa – Leszek Piško 

Orlicy: liga wojewódzka – Piotr Kotlenga

Największe osiągnięcia w sekcji piłki nożnej w sezonie 2003/04 to: 

– I miejsce w lidze okręgowej seniorów i awans do IV ligi

– trener Badurow – II miejsce w lidze wojewódzkiej juniorów młodszych

– trener Śnieć – III miejsce w lidze wojewódzkiej juniorów starszych

– trener Gall – II miejsce w lidze wojewódzkiej trampkarzy

– trener Grodowski – III miejsce w lidze orlików – trener Kotlenga 

Pierwszy raz po wielu latach tak wiele zespołów uplasowało się na czołowych miejscach w ligach wojewódzkich. Na uwagę zasługuje też fakt, że czołowe miejsca w tabelach lig wojewódzkich zaprocentowały zwiększoną ilością punktów za osiągnięte wyniki sportowe, o których wcześniej w sekcji piłki nożnej nikt nie pomyślał. Sezon 2003/04 był bardzo udany dla zespołów i wyniki osiągnięte przez te zespoły zasługują na pochwałę. Wyniki te znalazły uznanie we władzach Kujawsko – Pomorskiego Związku Piłki Nożnej w Bydgoszczy, który w nagrodę za uzyskane wyniki sprezentował kilkadziesiąt nowych piłek.

Największym sukcesem był awans drużyny seniorów do IV ligi. Większość zespołu „Olimpii” stanowili jego wychowankowie. W 28 meczach zdobyli 59 punktów a bilans bramkowy to: 74 – 41. Najlepszymi strzelcami byli: Maciej Koszur – 22 strzelone bramki, Jacek Bojarowski – 14 strzelonych bramek. Na wyróżnienie zasługiwali również Sebastian Śnieć i Andrzej Jankowski.

Sezon 2004/05 to 220 zawodników w dziesięciu kategoriach wiekowych. Szkoleniowcy to: 

Seniorzy: IV liga – Ryszard Michalczyk 

Juniorzy starsi: liga wojewódzka – Sebastian Śnieć 

Juniorzy młodsi: liga wojewódzka – Bogdan Grodowski 

Juniorzy młodsi: liga okręgowa – Piotr Krauze 

Trampkarze: liga wojewódzka – Leszek Piško 

Trampkarze: liga okręgowa – Stanisław Gross 

Młodzicy: liga wojewódzka – Marcin Stoppel 

Młodzicy: liga okręgowa – Janusz Gall 

Orlicy: liga wojewódzka – Robert Zegan 

Grupa naborowa – Janusz Gall (nie występuje w rozgrywkach).

Sezon 2004/05 to: I miejsce w lidze okręgowej młodzików, II miejsce w lidze okręgowej trampkarzy, III miejsce w lidze okręgowej orlików. Jesień sezonu 2005/06 to pierwsze miejsce młodzików w lidze wojewódzkiej, trzecie miejsce juniorów młodszych w lidze wojewódzkiej, drugie miejsce juniorów młodszych w lidze okręgowej, drugie miejsce orlików w lidze okręgowej.